رابطه شیوه‏های یادگیری کلب و سبک‏های یادگیری هانی و مامفورد با سن و عملکرد تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوه‏ها و سبک‏های یادگیری دانشجویان با‏سن و عملکرد تحصیلی بود. بدین منظور تعداد ‏439 نفر (299 دختر و 140 پسر) از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز تبریز با استفاده از روش نمونه‏گیری خوشه‏ای چند مرحله‏ای به شیوه تصادفی انتخاب شد. برای سنجش شیوه‏ها و سبک‏های یادگیری دانشجویان از پرسشنامه سبک‏های یادگیری هانی و مامفورد و سیاهه سبک‏های یادگیری کلب استفاده شد. داده های جمع آوری شده در این پژوهش با استفاده از آزمون ضریب همبستگی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که: (1) از بین شیوه‏های یادگیری کلب فقط مفهوم‏سازی انتزاعی با عملکرد تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و معنی‏داری دارد. (2) هیچ‏کدام از سبک‏های یادگیری هانی و مامفورد با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور رابطه معنی‏داری نداشتند. (3) بین سبک‏های یادگیری فعال با سبک‏های یادگیری متفکر و نظریه‏پرداز رابطه منفی و معنی‏دار ولی بین سبک‏های یادگیری متفکر با نظریه‏پرداز ‏و عمل‏گرا رابطه مثبت و معنی‏داری وجود داشت. (4) بین سن با سبک‏های یادگیری نظریه‏پرداز و عمل‏گرا رابطه مثبت و معنی‏داری ولی بین سن و سبک یادگیری فعال رابطه منفی و معنی‏دار وجود داشت. (5) بین سن و مفهوم‏سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال رابطه مثبت و معنی‏داری وجود داشت. (6) تجربه عینی با سبک یادگیری فعال رابطه مثبت و معنی‏داری نشان داد ولی با سبک‏های یادگیری متفکر، نظریه‏پرداز و عمل‏گرا رابطه منفی و معنی‏داری نشان داد. ضریب همبستگی شیوه یادگیری مشاهده تأملی تنها با سبک یادگیری فعال بصورت منفی معنی‏دار بود. مفهوم‏سازی انتزاعی برخلاف تجربه عینی با سبک یادگیری فعال رابطه منفی و معنی‏دار ولی با بقیه سبک‏های یادگیری از قبیل متفکر، نظریه‏پرداز و عمل‏گرا رابطه مثبت و معنی‏داری نشان داد. آزمایشگری فعال با سبک یادگیری فعال رابطه منفی معنی‏دار ولی با سبک یادگیری عمل‏گرا رابطه مثبت و معنی‏دار داشته است. در این مقاله ضمن ارائه نتایج،کاربردها و محدودیت‏های آن نیز بحث شده است.